1 Mart 2013 Cuma

Bugün evime giren Hırsızlarla göz göze geldim ve konuştum biliyor musunuz?

 Ben bugün işte bunu yaşadım. Okuldan çıktım eşimle apartmana girerken tam merdivenden çıktım ki karşımda iki kişi vardı. O kadar sessiz iniyorlardı ki onları karşımda görünce bir an irkildim.Sendeledim  karşımdaki adama afadersiniz boşluğuma geldi irkildim dedim. Hırsızlardan biri hafif bir tebessümle önemli değil gibi bişeyler yuvarladı ağzında... Sonra kapıya geldiğimde kapının kilidinin komple çıktığını gördüm ve arkamdan gelen eşime kapıdan çıkan adamları yakalaması için bağrındım. Benden sonra inen adamları eşimde görmüştü tabi. Ama kim bilirdi ki...Adamlar apartman kapısından öyle bir çıkmışlar ki koşa koşa öyle bir aşmışlar ki koca caddeyi bi kaç görenden başka kimseyi bulamadık.Hayatımda ilk defa emniyete ifade vermeye gittim. Evimi polisler bastı parmak izi için. Hala şu an evimde tozlar etrafta uçuşuyor. Ev dağınık toplamak için halim yok. Sinirlerim bozuk. Polisler parmak izi aldılar fotograflar çektiler ifade yazdılar. Bi yandan çilingirci yeni anahtar göbeği takıyo bi yandan polisler evde geziyo komşular kapının önünde... Kabus gibiydi ve bu olay bugün tam 15.30 da meydana geldi. Hırsızlarla yüz yüze geldiğime inanamıyorum hala ki çoğu zaman okuldan yalnız dönerim eşim yanımdaydı Allahtan. Ama elimizden hiç bir şey gelmedi biliyor musunuz. Peki kayıp var mı derseniz yıllar evvel Babamın Anneme taktığı bir zincir, Annem tarafından da bana takılmıştı bi kaç bilezik ve nişanda takılan bir nazar boncuğu kolye de gitti.Bilezik kolye umrumda değil ama o zincirin gitmesi içimi acıttı. Maddi değeri bir yana manevi değeri benim için çok önemliydi. Aynı zinciri annem 3 eşit parçaya böldürmüş biri kendi boynunda diğeri kız kardeşimde öbür yarısı ise bendeydi.Tek üzüldüğüm şey bu sanırım.
          Emniyette farklı hırsızlık olaylarından yakalanmış onlarca insanın yüzleri hala gözümün önünde-acaba sabıkalılar arasındalar mıdır diye sag olsun polisler gösterdiler-Bir de hırsızların yüzleri tabi... Bulunur mu bilmiyorum ama o zinciri bana versin başka bişey istemiyorum aslında...Allah kimseye yaşatmasın çok zormuş bildiğin celladınla karşılaşmak gibi. Nevşehir merkezde elini kolunu sallayan bu insanlar gündüz gözüne buna cesaret etmişlerse eve girsek bize neler yapabilirlerdi düşünemiyorum bile...Allah korusun insanları... Çok nadir çok nadir canımı yakan insanlar için duanında kötüsünü ederim ama bu bugün edilen dualarımdan hiç biri iyi niyetli değildi... Söyleyecek daha fazla bir şeyim yok ama dikkat edin arkadaşlar. Yeni yeni kendime geliyorum ve bu yazıyı yazıyorum. Yaşanılan bu olayı ibret-i alem için yazıyorum. İyi insanların çevrenizde olması dileğiyle...

6 yorum:

  1. Çok geçmiş olsun. Bir eve hırsız girmesi gerçekten feci bir durum. Bizim eski evimize girdiğinde kitapların içlerini, giysilerin içlerini her yeri aradığını ve dağıttığını hatırlıyorum. Siz karşılaşmışsınız orası daha fena. Cana geleceğine mala gelsin demek de çözüm değil. Geçmiş olsun tekrar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah kimseye yaşatmasın. Teşekkür ederim yorum için

      Sil
  2. Geçmiş olsun arkadşaım, allah bir daha karşılaştırmasın. Daha doğrusu kimseye karşılaştırmasın... İnşallah hırsızlar bulunur da zincirine kavuşursun güzelim. Allah yardımcın olsun. Sevgiyle kal...

    YanıtlaSil
  3. çok teşekkür ederim sibel hanım.Allah kimseye yaşatmasın

    YanıtlaSil
  4. Çok geçmiş olsun, kötü bir tecrübe olmuş.

    YanıtlaSil

Yorumlar