14 Mart 2012 Çarşamba

                Bu kadar hızlı değişiyo olmama ve bu içimdeki sessizliğe şu anda dışardan hayretle bakıyorum....
           
                Beni ne bekliyo acaba ne zaman buna benzer bi şeyler hissetsem çok sağlam değişiklikler yaşamıştım hayatımda..'Bu rüyadan kalkmak için acı çekmeliyim' demiştim  yıl kaçtı 2005 ti galiba bu cümleyi kurduğumda şimdi yıl 2012 ve benim kendimle kaldığımda ki  ilk anımda  aklıma ilk gelen cümle yine bu.. Nasıl hatırlayabilirim 7 yıl önce söylenen bir sözü düşünüyorum . Ve dün gibi aklımda olduğunu fark ediyorum.. Odanın içindeki o fiskos masasının o saks mavisi soğuk saten kumaşının üzerine bir harf çizmiştim alalade..Canım dostum  bi anda odanın  kapısını açmıştı üstünü değiştirip silkelemişti beni hayırdır diyerek.. Ve  ağzımdan bu cümle çıkmıştı..                              

              Bide neyi fark ediyosun biliyo musun yıllar geçti ben para kazandım yaşım ilerledi olması gereken şey benim özgürleşmemdi. Halbuki ben seçimlerimle kendim bağlamışım ellerimi.. Hiç bu kadar çaresiz kalmışmıydım bilmiyorum ama  hem olduğumdan daha yalnız hem en az özgür  ve bi o kadar çaresizim  şimdi..

2 yorum:

  1. Evet seçimlerimiz bazen özgürlüğümüze malolabiliyor. Ama yeni çareler her zaman olacaktır.umudunu yitirme..

    YanıtlaSil

Yorumlar