Belpınar Mahallesi 12 numara

Geleceğe yolculuk yapmak çoğu insanın hayalidir ama ben bu yaz çocukluğuma yolculuk yapmayı tercih ettim. Ailemle

vakit geçirmek sevgilime büyüdüğüm yerleri anlatmak için iyi bir fırsattı.Bende bu fırsatı değerlendirdim. 

Sohbet etmek hele de yıllar öncesinden birileriyle sohbet etmek keyifli. Çocukluğumu geçirdiğim ev ve İlkokul harabeye dönüşmüş,bu insanı hüzünlendiriyor evet. 

Birazda kızdırıyor sanırım. Değer verdiğin şeylere değer verilmediğini görmek gerçekten iç sızlatabiliyor. Çocukluk arkadaşlarımla bir şekilde iletişime geçiyorum. 

 Ama çocukluğumu geçirdiğim mahalleye gitmeyeli nerdeyse 15-20 yıl olmuş. 

Hayal meyal hatırladığım binaların  bahçelerin ne kadar küçük olduğunu şimdi idrak ediyorum. 

Antalya nın ilçesinde büyümeme rağmen küçük bir mahallesinde geçirdim aslında çocukluğumu. Belpınar Mahallesi 12 numara da.Özlediğiniz o kadar şey var ki tabi değişmeyen de pek çok şey var 

  mesela komşularımız içtenlikleriyle size kapılarını açabiliyor sanki 15 yıl hiç geçmemiş gibi .

Hala evinizin eskimiş ahşap kapısı size huzuru hissettirebiliyor.

Bir gün 2 yaşından beri birlikte olduğum bir  arkadaşımla sohbet ederken bana Geçmişte yaşadığımı söylemişti, afallamıştım nedense. Bazen birileri anlamlandırır ya sizin yerinize dünyayı tam da öyle olmuştu işte. 

Dünyayı anlamlandırmak

Öyle ya da böyle geçmişe dönmek huzur verici 

Sizde fırsatınız zamanınız varsa yapın bunu

Tavsiyemdir

İyi haftalar

                                                                                   Evim

                                                                                        Okulum